Радмила Шалиќ Макреска

Радмила Шалиќ Макреска е редовен професор на Институтот за земјотресно инженерство и инженерска сеизмологија (ИЗИИС) при Универзитетот Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Во моментов, таа го води Одделот за ризик, управување со катастрофи и стратешко планирање. Во рамките на магистерските студии предава три предмети: „Основи на сеизмички ризик“ (главен), „Инженерска сеизмологија“ и „Планирање и управување со проекти“. Дополнително, на докторските студии предава четири предмети: „Сеизмички ризик“ (главен), „Сеизмички хазард“ (главен), „Основи на земјотресно инженерство и инженерска сеизмологија“ и „Сеизмологија на силни земјотреси и сеизмичко микрореонирање“. Нејзината специфична област на експертиза е сеизмичкиот хазард, во која таа го завршува своето докторско истражување во 2015 година како стипендист на DAAD/SEEFORM.

Од 2003 година активно учествува во бројни научни и стручни проекти. Значајни задачи се Проектот на НАТО SpS-984374 за хармонизација на картите на сеизмички хазард за земјите од Западен Балкан (2012-2015, директор на земја-партнер) и проектот за проценка на сеизмичкиот хазард и ризик за Емиратот Абу Даби (2010-2013, водач на проект). Шалиќ Макреска, исто така, беше една од главните истражувачи на проектите на DG-ECHO, како што е Infra-NAT (783298-INFRA-NAT-UCPM-2017-PP-AG) за зголемена отпорност на критичната инфраструктура на природни и опасности предизвикани од човекот (2018-2019), CRISIS (101004830-CRISIS-UCPM-2020-PP-AG) за сеопфатна проценка на ризикот на основните сервиси и транспортната инфраструктура (2020-2022), L2BR (101017950-L2BR-UCPM-KNAG-202) Со учење до отпорност (2021-2022) и ISRA (101101255-ISRA-UCPM-2022-PP) за интегративно зајакнување на свеста за сеизмичкиот ризик (2022-2024). Дел од нејзините професионални активности се поврзани и со проекти за различни меѓународни организации и институции како што се UNDP, WHO, WB, EBRD, JICA и други. Таа е исто така еден од авторите на картите за сеизмички хазард развиени за Националниот анекс на Еврокод 8 (2016).

Во текот на нејзината научна и професионална кариера, таа е ангажирана во различни програми за обука и студиски посети на институции во различни земји, вклучувајќи ги и ETHZ-Цирих, Швајцарија (2006), Ханија, Грција (2008), Бовец, Словенија (2008), Л’Аквила , Италија (2009), GFZ-Потсдам, Германија (2009), METU-Анкара, Турција (2015), JICA-Кобе, Јапонија (2017) и EUCENTRE, Павија, Италија (2019).

Таа е член на неколку национални тела за управување со кризи и катастрофи формирани под владини институции, како и на неколку стручни и научни здруженија. Нејзиниот придонес во оваа област е очигледен преку нејзиното објавување, кое вклучува над 60 научни трудови презентирани на национални и меѓународни конференции, повеќе од 120 професионални извештаи и 15 публикации во реномирани списанија.

Добитник е на три награди за значајни достигнувања во градежништвото од Друштвото на градежни конструктори на Македонија во 2015 и 2017 година.

Почнувајќи од октомври 2023 година, таа е избрана за член на извршниот комитет EFEHR (European Facilities for Earthquake Hazard and Risk).